Zawirowania czasorzestrzeni

Może to od zwrotnikowego slońca, może od australijskiego wina, a może od skakania głową do przodu w fale Pacyfiku. Mniejsza o przyczynę, w każdym razie z powodu dziwnych zawirowań czasoprzestrzeni wylądowaliśmy na kilka dni w USA lat siedemdziesiątych.


Najpierw bylimy w Teksasie. Jak wyglądał Teksas? Znacie go pewnie dobrze, to element obowiązkowy wspaniałych amerykańskich fiilmów klasy C. Teksas to preria i pustynia. Pustynie i prerie są nudne, z definicji nic na nich nie ma. Żeby trafić na srebrny ekran musi na nich pojawić się element rozrywkowy. Wlaśnie dlatego amerykańska kinomatografia odkryła kowboyów (a potem gangsterow z pustynnego Vegas). Niech żyją Ci wspaniali mężczyźni ganiający krowy w niemodnych kraciastych koszulach! Ach jakie wspaniale teksańskie miasto odkryliśmy - salony, kapelusze, pick-upy, rodeo, wielkie ciężarówy, aligatory, niezroumiały akcent i .... 2 miliony krów. Na pewno też wiecie czemu tak bardzo lubimy krówki. A niech mówią, że Rockhampton to senna dziura, w której światła gasną o 21. Nam się bardzo podobało - steki godne samego Blejka Carringtona!


Kilka dni poźniej wyruszyliśmy zieloną strzalą w Queensland i Nową Poludniową Walię. I znowu dziury czasoprzestrzenne, znowu stany lat siedemdziesiątych. A to kalifornijscy serferzy, a to Woodstock, Jimmy, gandzia na stole i długie brudne wlosy. Gdzie indziej znowu zapomniane sklepiki wiejskie - prasa, warzywa, napoje i benzyna. Wyprawy na ryby i domy na kołkach. Autostrady po których wszyscy jadą 100 km/h. A kiedy w kawiarni pytamy o wi-fi oczy otwierają się bardzo, bardzo szeroko...