Gory Blekitne

Blekita mgielka unoszaca sie nad eukaliptusowymi lasami musiala przemawiac do wyobrazni skazancow odsiadujacych wyroki na australijskim wygnaniu. Wierzyli, ze za nieprzebytymi gorami odkryja Chiny, co rownalo sie przynajmniej niklej perspektywie powrotu do domu. Kto im ten szalony pomysl podsunal do glowy nie wiadomo. Zart udal sie doskonale.  Nikt do konca nie wie ilu skazancow zmarlo czy zaginelo posrod gestych lasow gor blekitnych, nikt tez nie wie ilu dozylo swoich dni zyjac z lokalnymi Aborygenami. W kazdym razie na poczatku XIX wieku w anglicy w koncu znalezli droge przez gory, znalezli tez sporo wegla i dalej historia potoczyla sie szybciej.

Dzis Gory Blekitne to jedna z wizytowek Australii. Wystarcza dwie godziny jazdy od Sydney, godzina drogi na piechote i mozna zanurzyc sie w puszczy prawie ze dziewiczej. Gory przez wiekszosc czasu spowija mgla, ale nawet w tym im do twarzy. Na szlaku nie spotkalismy nikogo, poza stadami glodnych pijawek. Wysokosci skromne 600-800 metrow, przewyzszenia po 300-400 sta. Maszetowac mozna godzinami (nawet trzeba jak sie zatrzymacie to atak pijawek). Tych godzin mielismy tylko kilkanascie, ale na pewno warto.

Po lewej widzicie Panstwo gore

a po prawej miejsce na jedzenie

po 17 tys km zuzylismy racje NATO..

... tylko paprykarza nie bylo